Adorno, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra oldukça saygın bir konumdaydı ancak bu sadece felsefi ve kültürel yazılarından dolayı değil, kapitalist Batı’nın sözüm ona liberal-demokratik düzenlerinde hâlâ yaşamaya devam eden faşist eğilimlerin analizinden kaynaklanıyordu ve öğrenciler ile Viyana’da bir araya gelen sosyalist aktivistler, onun düşüncelerine kulak vermeye istekliydi.